Αθλητισμός και η καρδιά
Η άσκηση θεωρείται σαν ένας από τους πιο σημαντικούς τρόπους για να έχετε μια υγειή καρδιά. Έχει τεκμηριωθεί ότι μειώνει τη καρδιαγγειακή νόσο, μειώνει την αρτηριακή πίεση σε μακροπρόθεσμη βάση, βελτιώνει τον έλεγχο της γλυκόζης σε διαβητικούς, και συμβάλλει στη μείωση της χοληστερόλης. Βοηθά επίσης στη ρύθμηση του βάρους σας και την φυσική σας κατάσταση γενικώς.
Με τακτική, έντονη αερόβια άσκηση (τουλάχιστον μία ώρα για τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας) η καρδιά υφίσταται μερικές δομικές και λειτουργικές αλλαγές που αντανακλούν τη βελτιωμένη αποδοτικότητα της. Αυτές οι αλλαγές δεν είναι παθολογικές και δεν απαιτούν καμία θεραπεία, εαν εντοπισθούν σε άτομα που ασκούνται τακτικά. Με ιατρικούς όρους αυτός ο συνδιασμός αλλαγών συχνά αναφέρεται ως "Αθλητική Καρδιά" η οποία δεν είναι ασθένεια ή πάθηση και δεν είνα επικίνδυνη!
Η καρδιά αυξάνει ελαφρά σε μέγεθος και τα τοιχώματα του καρδιακού μυός γίνονται ελαφρώς παχύτερα. Η καρδιακή συχνότητα σε άτομα που ασκούνται τακτικά είναι χαμηλότερη και το Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) μπορεί να δείξει συγκεκριμένες αλλαγές. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτές οι αλλαγές θεωρούνται φυσιολογικές μόνο σε άτομα που ασκούνται επι τακτικής βάσεως με έντονο βαθμό άσκησης. Διαφορετικά περαιτέρω διερεύνηση είναι απαραίτητη για αποκλεισμό παθολογικών καταστάσεων, όπως η καρδιομυοπάθεια η οποία απαιτεί θεραπεία.
Στη καρδιομυοπάθεια οι αλλαγές στο ΗΚΓ μπορεί να είναι παρόμοιες με εκείνες στην "Αθλητή Καρδιά" και η διάκριση μεταξύ των δύο είναι ζωτικής σημασίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε άτομα που συμμετέχουν σε ανταγωνιστικά αθλήματα απαιτείται έλεγχος με ιατρική εξέταση, ηλεκτροκαρδιογράφημα και υπερηχοκαρδιογράφημα σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να εντοπιστούν πιθανά προβλήματα καρδιάς. Η "Αθλητική Καρδιά" και η μυοκαρδιοπάθεια μπορούν να διακριθούν με τη χρήση υπερηχοκαρδιογραφήματος, αλλά σε μερικές περιπτώσεις χρειάζονται περισσότερες μεθώδη διερεύνησης, όπως η δοκιμασία κοπώσεως ή 24ωρη καταγραφή ρυθμού (Holter). Ο ιατρικός έλεγχος για αθλητές είναι απαραίτητος για τη διάγνωση καρδιακών παθήσεων και την πρόληψη αιφνίδιου καρδιακού θανάτου το οποίο είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φαενόμενο στον αθλητισμό. Ορισμένες από τις αιτίες αιφνίδιου καρδιακού θανάτου που σχετίζονται με την αθλητική δραστηριότητα περιλαμβάνουν καρδιομυοπάθεια, στένωση αορτικής βαλβίδας, αρρυθμία, στεφανιαία νόσος, αορτικό ανεύρυσμα και συγγενή καρδιοπάθεια. Η διάκριση μεταξύ καρδιομυοπάθειας και αθλητηκής καρδιάς μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολη ακόμη και με τη χρήση ηχοκαρδιογραφήματος. Με μία λεπτομερή αξιολόγηση που να συμπεριλαμβάνει οικογενειακό ιστορικό, ΗΚΓ και δοκιμασία κοπώσεως, η διάκριση μεταξύ των δύο γίνεται πιό εύκολη.
Εάν ακόμα υπάρχει αβεβαιότητα παρά τη πλήρη εκτίμηση, η διακοπή της έντονης σωματικής άσκησης αντιστρέφει τις δομικές αλλαγές της καρδιάς μόνο στην περίπτωση της αθλητικής καρδιάς, ενώ στην περίπτωση της μυοκαρδιοπάθειας οι αλλαγές αυτές παραμένουν.
Με τακτική, έντονη αερόβια άσκηση (τουλάχιστον μία ώρα για τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας) η καρδιά υφίσταται μερικές δομικές και λειτουργικές αλλαγές που αντανακλούν τη βελτιωμένη αποδοτικότητα της. Αυτές οι αλλαγές δεν είναι παθολογικές και δεν απαιτούν καμία θεραπεία, εαν εντοπισθούν σε άτομα που ασκούνται τακτικά. Με ιατρικούς όρους αυτός ο συνδιασμός αλλαγών συχνά αναφέρεται ως "Αθλητική Καρδιά" η οποία δεν είναι ασθένεια ή πάθηση και δεν είνα επικίνδυνη!
Η καρδιά αυξάνει ελαφρά σε μέγεθος και τα τοιχώματα του καρδιακού μυός γίνονται ελαφρώς παχύτερα. Η καρδιακή συχνότητα σε άτομα που ασκούνται τακτικά είναι χαμηλότερη και το Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) μπορεί να δείξει συγκεκριμένες αλλαγές. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτές οι αλλαγές θεωρούνται φυσιολογικές μόνο σε άτομα που ασκούνται επι τακτικής βάσεως με έντονο βαθμό άσκησης. Διαφορετικά περαιτέρω διερεύνηση είναι απαραίτητη για αποκλεισμό παθολογικών καταστάσεων, όπως η καρδιομυοπάθεια η οποία απαιτεί θεραπεία.
Στη καρδιομυοπάθεια οι αλλαγές στο ΗΚΓ μπορεί να είναι παρόμοιες με εκείνες στην "Αθλητή Καρδιά" και η διάκριση μεταξύ των δύο είναι ζωτικής σημασίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε άτομα που συμμετέχουν σε ανταγωνιστικά αθλήματα απαιτείται έλεγχος με ιατρική εξέταση, ηλεκτροκαρδιογράφημα και υπερηχοκαρδιογράφημα σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να εντοπιστούν πιθανά προβλήματα καρδιάς. Η "Αθλητική Καρδιά" και η μυοκαρδιοπάθεια μπορούν να διακριθούν με τη χρήση υπερηχοκαρδιογραφήματος, αλλά σε μερικές περιπτώσεις χρειάζονται περισσότερες μεθώδη διερεύνησης, όπως η δοκιμασία κοπώσεως ή 24ωρη καταγραφή ρυθμού (Holter). Ο ιατρικός έλεγχος για αθλητές είναι απαραίτητος για τη διάγνωση καρδιακών παθήσεων και την πρόληψη αιφνίδιου καρδιακού θανάτου το οποίο είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φαενόμενο στον αθλητισμό. Ορισμένες από τις αιτίες αιφνίδιου καρδιακού θανάτου που σχετίζονται με την αθλητική δραστηριότητα περιλαμβάνουν καρδιομυοπάθεια, στένωση αορτικής βαλβίδας, αρρυθμία, στεφανιαία νόσος, αορτικό ανεύρυσμα και συγγενή καρδιοπάθεια. Η διάκριση μεταξύ καρδιομυοπάθειας και αθλητηκής καρδιάς μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολη ακόμη και με τη χρήση ηχοκαρδιογραφήματος. Με μία λεπτομερή αξιολόγηση που να συμπεριλαμβάνει οικογενειακό ιστορικό, ΗΚΓ και δοκιμασία κοπώσεως, η διάκριση μεταξύ των δύο γίνεται πιό εύκολη.
Εάν ακόμα υπάρχει αβεβαιότητα παρά τη πλήρη εκτίμηση, η διακοπή της έντονης σωματικής άσκησης αντιστρέφει τις δομικές αλλαγές της καρδιάς μόνο στην περίπτωση της αθλητικής καρδιάς, ενώ στην περίπτωση της μυοκαρδιοπάθειας οι αλλαγές αυτές παραμένουν.